یک روش مبتنی بر سیستم ایمنی مصنوعی جهت دفاع در برابر حملات کرم‌چاله در شبکه‌های موردی سیار

شبکه‌های موردی سیار، شبکه‌های بدون ساختاری هستند که در آن گره‌ها به‌شکل بی‌سیم باهم ارتباط برقرار می‌کنند؛ اما این شبکه‌ها با نگرانی‌های امنیتی جدی که ریشه در بی‌سیم بودن کانال دارد، مواجه‌اند. یکی از این نگرانی‌ها حمله کرم‌چاله هست. حمله کرم‌چاله به‌عنوان یک حمله ماهرانه تلقی می‌شود که در آن دو مهاجم فعال با ایجاد یک تونل خصوصی مجازی، جریان عادی حرکت پیام‌ها را اتصال کوتاه می‌کنند و با این روش دو گره غیر مجاور را به‌عنوان گره‌های همسایه معرفی می‌کنند. به‌این‌ترتیب مسیر عبوری از این گره‌ها به‌عنوان کوتاه‌ترین مسیر ممکن بین مبدأ و مقصد تلقی می‌شود. نتیجه این است که کل بسته‌ها به این مسیر هدایت می‌شوند و لذا ممکن است توسط این گره‌های مهاجم حذف شوند. در این مقاله، جهت طراحی مکانیسم دفاعی در برابر حملات کرم‌چاله، از سیستم ایمنی بدن انسان الهام گرفته‌شده است. در نگاشت انجام‌شده مسیرهای ناامن معادل آنتی‌ژن در نظر گرفته می‌شود که توسط الگوهای آموزش‌یافته مبتنی بر آنتی‌بادی کشف و از چرخه مسیریابی خارج می‌شوند. نتایج حاصل از شبیه‌سازی در محیط شبیه‌ساز NS-2 نشان می‌دهد که کارایی الگوریتم دفاعی پیشنهادی که (WAAIS (Defense Against Wormhole Attack using Artificial Immune System نام‌گذاری شده است، از نقطه‌نظر نسبت تحویل بسته، نرخ بسته‌های حذف‌شده توسط مهاجمین و میانگین تأخیر انتها به انتها، در مقایسه با روش‌های WormPlanar و AODV از کارایی بالاتری برخوردار است.